Marc and Marcel in Curacao

Het lijkt een cliche, maar onze weekenden worden alsmaar beter lijkt het wel. En op de een of andere manier lijken ze ook steeds eerder te beginnen. Waar een normaal weekend natuurlijk pas ergens laat op een vrijdag begint was deze van mij al zowat donderdag begonnen. Zoals reeds beschreven was het concert van Relax heel goed bevallen en had eigenlijk al de toon voor het weekend gezet.

Die donderdag was mijn eerste dag weer na een aantal dagen op bed te hebben gelegen met zware griep, maar betekende niet dat we zouden inhouden. Echter, na een concert op Mambo Beach begonnen onze oogjes toch wel wat zwaarder te worden en gingen we op huis aan. De volgende dag moesten immers nog naar werk.

Dat was bij mij meer het voorbereiden van het afscheid van een collega. Een hele goede collega, uitgezonden uit Den Haag, moest weer terug naar Nederland en was druk bezig met aan alles hier een einde te breien. Gelukkig was er het "happy hour" in Avalon. Dit is een vrij chique restaurant met een hele cool cocktailbar (waarvan een gedeelte ook buiten is). Dus ik rond 5 uur met alle collega's lekker naar Avalon en stortten we ons aan de heerlijke drankjes. Voor de dames waren er de schijnbaar overheerlijke martini's (de echte wodka martini - denk aan James Bond' Shaken not stirred) en voor de heren andere drankjes. Alhoewel ik eigenlijk rustig aan wilde beginnen besloot ik toch te gaan voor een cocktail waar ik hele goeie, maar ook een aantal slechte herinneringen aan heb overgehouden, de Long Island Ice-tea.

Ter info:
1/2 ounce Vodka, 1/2 ounce Gin, 1/2 ounce White Rum, 1/2 ounce Cointreau, 1 ounce Lemon Juice, Top with Cola .

Oftewel, een heerlijk drankje, maar het is bjina puur alcohol wat ik tot me zelf innam. Ik dacht in het begin ook dat ik hierna niks meer hoefde te drinken voor de avond. Dat viel uiteindelijk nog wel mee, want niet lang daarna zat ik al aan de bruine rum. Heerlijk drankje zeg. Ik ga hier flessen van inkopen.

Ik was eigenlijk ook aan het wachten op Marcel die Leonie en Susan zou meenemen. Ok, ik zal niet ingaan op hoe we hen kennen (veel te lang om uit te leggen), maar laten we zo stellen dat dat 2 meiden zijn waar we de laatste tijd veel mee omgaan. Dus hadden we ze gevraagd of ze ook langs wilden komen bij Avalon. Ze werken allebei bij Atlantis Adventures en hoeven dus ook niet zonodig in een of ander mantelpakje rond te dartelen. Echter, toen ze mij en Marcel in pak zagen rondlopen voelden ze zich underdressed en wilden eigenlijk met ons ergens anders naartoe. Na nog wat drankjes stemden we in en gingen we gezamelijk naar de volgende tent, De Tropen, om hier wat te eten. Het was er echter zo druk dat er een wachttijd was van tenminste 1 uur. Ja, daar hadden we dus echt geen zin in, dus besloten we ergens anders naartoe te gaan. Dat werd een of andere eettentje. Hier zaten we uiteindelijk lekker te smullen van de quesadillas, faijita con polo's en de fles rose. Ach, wat is het leven zo slecht. :-)

En na een kleine 2 uur gingen we erweer vandoor. Ik met de fles rose in de hand zat in de passagiersstoel. Ik kan eerlijk toegeven dat ik hem toen al aardig voelde hangen. Leonie vond de rose ook nog steeds lekker dus deelden we met z'n 2'en de fles. Susan deed het wat rustiger aan (ze zit in een of andere niet-alcohol-periode) en Marcel was eigenlijk pas begonnen.

We besloten naar Cafe Banana's te gaan en daar ons geluk te beproeven. Het was weer overdreven druk op de parkeerplaats, maar gelukkig vonden we een goed stekkie. Echter, toen we eenmaal voor de deur stonden kregen Marcel en ik een plagend "niet welkom" kreet naar ons geroepen door niemand minder dan Susan van Atrium. Ik vermoed dat ze al wat aardig had gezopen, want er kwam werkelijk waar geen zinnig woord uit haar. Wel hoorden we nog dat Mario was ontslagen, wat ons eigenlijk wel teleurstelde, want het was een goede gozer.

In Cafe Banana's werd het een gezellige boel en had ik weer een of andere discussie met Leonie en Marcel stond lekker te kletsen met Susan (err, nee niet die van Atrium). De Baco's en de Bacardi Razz gingen er goed doorheen. Uiteindelijk werd het ook tijd om weer verder te gaan, en gingen we naar Mambo Beach waar de avond een latertje werd.

Vervolg is op de andere weblog te vinden.

Meesterlijk weekend

Zoals we afgelopen vrijdag al hadden aangeven zou dit weekend een heel goed weekend worden. Geloof me, dit weekend was het beste weekend tot nu toe. Superweekend gehad!

Vrijdag:
Het weekend stond weer voor de deur en begon voor mij net na werktijd om half 6. Marcel kwam mij ophalen met de auto en we reden meteen door naar de wasserette. Tot op heden hebben wij nog steeds geen wasmachine thuis, dus moeten we bijv. onze overhemden laten wassen bij een wasserette. Het is natuurlijk niet de goedkoopste optie, maar we hebben niet veel keuze.

Eenmaal onze kleren daar afgegeven gingen we naar huis om ons om te kleden en lekker te eten van de Caribische salade die Marcel had gemaakt. Weer een bewijs dat wij te gezond leven. Niks op tegen, helemaal niet, maar het begint echt een beetje enge vormen aan te nemen. Want, na het eten gingen we weer fitnessen. Dat was al de 4e keer in die week. Waar we het voor doen? Geen idee eigenlijk. Temeer omdat ik op een gegeven moment me ongelofelijk verveelde bij Atrium die vrijdagavond. Marcel was lekker bezig te “arnolden” en ik stond bij de receptie te lullen met Mario en Susan. 2 Nederlanders die daar werken. Hele relaxte gast (half Antiliaan/half Portugees; enig zwakke punt is dat hij Amsterdammer is) en een leuk spontaan blond meisje (die af en toe raar door de bocht kan komen met haar opmerkingen). Rond 10 uur stonden we weer buiten om ons wederom thuis om te kleden en daarna een lekker kopje koffie te drinken bij De Tropen.We moesten even wakker worden.

Een paar leuke feesten stonden nog op ons te wachten. Het eerste en meteen het beste feest was bij Cafe Banana’s. Een trendy café/restaurant die op deze avond een dj-optreden had van de voor ons onbekende Miss Nine en de enigszins bekende Dj Alpha. Het erg druk, maar wel een relaxt sfeertje. Het duurde even voordat de muziek op gang kwam wegens technische storingen, maar toen “the sound” van Miss Nine door de boxen galmden was de stijl gezet. Een super groovy sound (denk aan Roog @ More) gaf ze ons en ze zag er ook erg goed uit. Moet toch even gaan uitzoeken waar ze in Nederland draait. Alpha mixte op haar stijl voort, maar ging toch meer naar de house-sound. Met een live performance van een zangeres in combinatie met 2 dansers was het een erg goed optreden. Jammer genoeg dat het niet langer duurde. Om 1 a 2 uur stonden we alweer buiten om ons te begeven naar Mambo Beach om daar nog wat mee te pikken van Dj Jurgen. Bij aankomst kwam de trance ons tegemoet en ik kan zeggen: Wat een shit-muziek zeg! Hehe. Ach ja, niet getreurd. Een paar gele rakkers tot ons genomen en nog even staan te dansen, maar al snel weer naar ons bedje toe, want het was toch al laat.

Zaterdag:
De reden waarom wij ook zo vrij vroeg naar bed gingen (+/- 3 uur) had meer te maken met het feit dat we deze zaterdagochtend vrij vroeg uit bed moesten. Om kwart voor acht maakte het achterlijke gepiep van de wekker ons dan ook wakker. En na een goed, maar kort ontbijt sprongen we in de auto op weg naar Thrifty. Een autoverhuur bedrijf, en deze dag tevens de verzamelplek voor de jeeptocht georganiseerd door Uniek Curacao.

Precies om 9 uur kwamen Marcel en ik binnenrollen op het terrein, maar kregen tegelijkertijd enigszins jaloerse blikken naar ons toegeworpen. (Uitleg: Op de een of andere manier hebben wij 2’en een status aparte op dit eiland. In tegenstelling tot vele studenten die met veel minder moeten doen hebben wij 2’en een: goed huis, goede auto, goede baan oftewel een hele goede tijd). Desalniettemin sloten we snel vriendschap met 2 meiden die ons zouden vergezellen in de groene Suzuki jeep. Alle +/- 40 studenten schaarden zich in de andere Suzuki jeeps. And off we went.

Als een kudde dieren reden we allemaal achter onze tourguide Theo. Aardige man, maar volgens mij heeft hij een beetje last van ADHD (Alle Dagen Heel Druk) syndroom. Mijn god, die vent blijft maar lullen en gaan. Door het regenachtige weer was het wel enigszins oppassen geblazen, maar het drukte de pret allerminst. Sterker nog, het werd er alleen maar leuker door.

Allereerst een tocht over de Hato-vlakte. Dit is een “mini-woestijn” achter het vliegveld. Echter, door de regen was er weinig woestijn te zien. Modderpoelen zover het oog kon zien, Camel Trophy op z’n best. Stel jezelf voor: 15 jeeps die in volle vaart door modder heen knallen en als gekken door modderpoelen heen schieten. Het werd een beetje te eng toen 1 van de meiden ging rijden. Ik wil niet bevooroordeeld klinken, maar het was bijna: “Vrouw aan het stuur, bloed aan de muur”. Diana (volgens mij heet ze zo, maar ik ben haar naam alweer vergeten) reed in volle vaart en wilde een stuk plas meepakken wat op de weg lag. Maar in plaats dat ze rechtdoor bleef reden met de rechterkant van de auto in het water, trok ze het stuur als een gek naar links en gleed de auto in een slip en moesten de jeeps achter ons vol op de rem om niet tegen ons aan te botsen. Met de schrik in onze benen, maar een grote glimlach op het gezicht reden we weer verder.

De tocht maakte ook een aantal stops om wat “cultuur op te snuiven”. Echte cultuur! Geen witte shit ofzo!
Grotbeklimmingen was daar 1 stop van. 40 studenten die met gevaar voor eigen leven tegen een rots aan moeten klimmen om daarna in een grot verder te kruipen/tijgeren. In de tussentijd half aangevallen worden door vleermuizen en slangen. Tja, je moet wat. Maar ff serieus; het was echt wel cool eigenlijk. Restanten van een oude religie die mensen offerden aan hun god (leuk?!?).

Het leukste bleef echter het crossen met de jeep. Ik had er weinig geloof in toen Marcel achter het stuur kroop (zie berichten over Marcel en aanrijdingen), maar wonder boven wonder deed hij het uitermate goed. Ik voorzie dat Marcel iets zal zeggen over het vastlopen van een jeep. Laat ik in “my defense” zeggen dat er 2 jeeps voor mij de modder totaal rul hadden gereden en zij geheel vastzaten. Omdat wij in onze jeep moesten wachten voor wat er voor ons gebeurde (lostrekken van jeep) kwam onze jeep ook vast te zitten. Het halve drijfzand trok onze jeep in de modder vast. De 4x4 drive bood echter redding en zo kwamen wij er ook weer uit.

Om je een beeld te geven een foto van dezelfde jeep en ongeveer dezelfde omstandigheden waarin wij ons bevonden. Echte foto’s komen eraan, maar moeten eerst nog op internet gezet worden.

Al met al was het een super jeeptocht. Smerig van de modder schoof iedereen aan bij de lunch-tafel waar wij lekker Antiliaans konden eten. En na een uurtje weer op weg naar de Blauwe Kamer. Een grot die je alleen door cliff-diving kunt bereiken. Je kunt de grot in door onder een gedeelte van de rots te duiken/snorkelen. De grot zelf staat onder water, maar je kunt er met heel veel man in, want er is een constante stroom van verse lucht.

En na nog een korte, maar enerverende waren alle jeeps weer terug bij het verhuurbedrijf. Nog een leuk detail; bij aankomst was er niemand aanwezig en de auto’s (waaronder die van ons) stond nog op het terrein geparkeerd achter gesloten hekken. Gelukkig was Theo weer zo handig en had hij geregeld dat we binnen een half uur toch weer voldaan naar huis konden gaan.

Het was rond 8’en toen we echt thuis waren. Daar sprongen we onder de verkwikkende en heerlijke douche om na 3 kwartier alweer naar de stad te rijden om nog snel wat mee te pikken van de aerobics-contest. Jammer genoeg kwamen wij te laat aan en konden we alleen nog wat meepikken van de prijsuitreiking. Een Nederlands meisje was 3e geworden en de winnares (volgens mij zuid-amerikaans meisje) won een volledig verzorgde reis naar Miami.

Anyways, Marcel en ik zette onze inmiddels zwaar vermoeide lichamen in beweging naar Rifort Village om daar wat op te pikken van de Surinaamse Bazaar. En dan met name eten. We hebben p.p. 3 gerechten gekocht en meegenomen naar huis om het daar te eten. In 1 woord; HEERLIJK!

Het spreekwoordelijke zwaard van Damocles was inmiddels wel heel erg dichtbij gekomen dus besloten we om een powernap te doen. En alhoewel we met ongelofelijke slaperige koppen weer wakker werden, konden we het ons niet veroorloven om weer verder te slapen. We moesten en zouden opstaan/douchen/omkleden en weer naar buiten gaan. Aanvankelijk wilden we nog naar de grand-opening van de nieuwe lounge-tuin bij Tu Tu Tango gaan, maar door tijdgebrek was dat niet aan ons besteedt. We kozen ervoor om wederom Miss Nine en Dj Alpha op te zoeken, maar dit keer in Mambo Beach. En dat was ook dit keer weer een goede keuze. Ik heb daar oeverloos staan te zeveren met Ruth (volgens mij) en Marcel was zijn dance-moves aan het uitproberen samen met Susanne (Nb. We kennen inmiddels al 3 Susanne’s, dus zelfs voor ons wordt het verwarrend). Ook nog met wat andere meiden staan te lullen die we tijdens de jeep-tocht hadden leren kennen. Maar uiteindelijk om half 3 toch weggegaan van Mambo Beach om onze harten op te halen bij de Baya Beach Club Daar was namelijk het feest der feesten bezig, Tequilando. Een feest met alleen maar gratis tequila. Iedereen had een shot-glaasje aan een touwtje om de nek hangen en de barmannen liepen met flessen tequila rond en schonken het zo in de mond. Ondergetekende en Marcellos hebben dit goedje ook achter de kiezen gegoten gekregen. Allemaal heel fout, maar ongelofelijk goed naar onze zin gehad. Aangezien ik de “bob” was hield ik me in met het drankgebruik (ter info: bob is relatief in Curaçao). Geheel afgepeigerd besloten we om 6 uur er een einde aan te breien en lekker ons bed op te zoeken.

Het was een lange dag.

Zondag
Laat ik dit maar heel kort houden: Uitgeslapen, huis schoongemaakt, op strand gechilld (na de regen). Happy hour gedaan. Uit eten geweest met 4 meiden. Slapen.

How was your weekend?

Ayoo,

Marcel and I have decided to continue posting messages, but not in English anymore. We have a different weblog, you can find it by clicking here. That is a Dutch weblog.

I will try to continue writing stories here, but due to lack of time I won't be able to do it on a daily basis.

Sorry,

Marc

Today started a bit strange. I woke up at a quarter to 7 and felt really tired. I think it has to do with the fact I am still not used to sleeping with or without the air-conditioning here. Every night is different it seems. One night I am perfectly able to sleep with the air-conditioning off and on other nights I feel so warm I just keep the it on the whole night. But that isn’t really the problem. The problem arises at the middle of the night. When I have the AC off I always feel too warm in the night and wake up and turn it on again, only to awake a time later feeling too cold and again waking up feeling sweaty again. And this never ending circle also happens if I start the night with the AC on.

This leaves me with terrible nights. There seems to be only cure, although I wonder if one could speak of a cure. Drink (a lot) during the evening and then sleep like a baby. This would be a proper solution if I wouldn’t had to wake up early to go to work.

Yes, I know. It’s true, I am in a bad mood today. You know why? It’s clouded today and the sun cannot be seen. There is some winter “depression” in me too. But part of me says that’s not the reason for my bad mood today. It has more to do with the anti-climax of seeing The Matrix Revolutions last night.

It is clear there is a laidback culture on this island and it’s proven in all sorts of way. Somehow this country is a bit slow. Example, when the whole world is watching the premiere of The Matrix Revolutions, people on this island have to wait a day to see it. And then if you arrive at the cinema, it takes another half hour before you can watch the movie. Maybe I am not fit for this culture, but it does annoy me a bit.

You know what, I will stop my ranting and raving for now.

I will come up with more positive news later on today or in the course of next week. If I don’t see or speak to you before I wish you a very pleasant weekend.

Ciao,

Marc

So today a new day has started. And I feel great. Somehow I believe fitness is a reason why I feel so good.

Marcel and I joined a fitnessclub. After signing in and paying the contribution we were free to join in. Since then we try to go to the club at least 3 times a week. And every time we go there we have a good work-out.

But yesterday evening, just after work Marcel came home. I was already home, something like 40 minutes before Marcel entered our house. He came in saying he didn't had a good day and just wanted to rest some. So, we took our powernap and after 1 hour I was ready to go. Marcel however wasn't, in fact, he was saying he was in a bad mood and just wanted to sleep more. I decided to go by myself and work-out at the club.

I must say, fitness is weird. You see people looking at themselves thinking: "I am hot!" But the more you look at them and at yourself you even start to think like that yourself. It's like a contagious disease. I think it has something to do with hormones and pumped up adrenaline. You are in a hyped mood and everything is possible. Luckily I try to ignore the people and just do my own personal work-out. But I cannot really say work-out, because all I have done so far were the "bicycle", the "treadmill" and the "rowing-machine". (Excuse moi, but I have no clue whatsoever what the names of those machines are.) I take it I am non-mechanic.

Speaking of which, tonight we will go the movie-premiere of
The Matrix Revolutions. Can't wait to see it. Let's see if the saga comes to a proper and believable end.

Ciao,

Marc

Somehow I still dislike the silence in my office. Yes, I need the privacy. Yes, I need the big desk. But tell me this, why am I not allowed to have a radio on my desk? There is noone in my office. Noone to be bothered by the sounds of a good old song.

In a way I can understand it, but on the other hand, why should I? I love music. But since there is no sound, it doesn't mean I cannot enjoy music. There is still the wonderful invention called, music video's. And that's what I will do tonight. I will watch some music video's

Signing out,

Marc

Oh my oh my,

It sure has been a long time I checked in. Well, let me start of by telling you I am doing fine. In fact, me and my buddy Marcel are doing great. Great house, lovely job, beautiful weather, hot chicks, splendid beaches.

I could go on for hours, but I simply don't have any time. I will update this site more often now.

Ciao,

Marc

Hey there,

My first post at curacao-adventures.blogspot.com. Let's see how this is going to work out.

Ciao,

Marc